HAVA ŞEHİTLERİ ANITI

Aslında yazmasam mı, bilemedim?
 
Hoca Hasan Camisi'nin minaresine yapılanlardan sonra… Alâaddin Köşkü'nü zaten biliyorsunuz … Kız Öğretmen Okulu binasına diyeceğimiz yok çok güzel oldu ama ya verilen isim? Eğitim camiamıza binlerce öğretmen yetiştirmiş köklü bir kurumun binasına, anılarına, yetiştirdiği öğretmenlere hiç mi saygımız yok? Köklü bir eğitim kurumuna yıllarca ev sahipliği yapmış bir binaya "Taş Bina" denilmesinden sonra gözüm iyice korktu...
 
İplikçi Camisi’nin duvarlarında gün geçtikçe büyüyen çatlakların fotoğraflarını defalarca paylaştım… Caddedeki ağır trafik yükü yetmemiş, tramvay tam gaz devam… Alâaddin Tepesi de öyle… Tarihi Tepe’yi döner kavşak olarak kullanmak hani ecdat diye mangalda kül bırakmadığınız insanlara yapabileceğiniz en büyük saygısızlık değil midir?
 
Defalarca yazdım hatta yıllardır; Tepe’nin etrafındaki ağır trafik yükünün yanı sıra tramvaylar Tepe’ye zarar vermekte, yığma Tepe’nin çöküşünü, sık sulama ile birlikte hızlandırmaktadır.
 
Acaba bunu da yazmasa mıyım, elimizi sürmesek daha mı iyi olur acaba?

 
1936 yılında Alâaddin Tepesi'nde, Tayyare (Hava) Şehitleri bir diğer adıyla İstiklal Savaşı Şehitleri anıtı, 5. Kolordu Komutanı Korgeneral Cemal Cahit Toydemir tarafından şehitlerimizin anısını diri tutmak amacıyla yaptırılmış.

 
Geçtiğimiz günlerde Tepe'de dolanırken gözüme çarptı; anıt yer yer dökülmeye başlamış, gövdesinde ve sütunundaki hasarlar, bakımsız hâli… gözlerim doldu bir an… şehitlerimiz aklıma geldi…

 
Neyse ben yazdım… Aslında 1936 yılında anıta yazılmış:
 
“TÜRK ÇOCUĞU: SENİN VE YURDUN İÇİN CAN VEREN ULU ŞEHİTLERİNİ UNUTMA”

 
Ben unutmadım; umarım siz de unutmazsınız!
 
Şehitlerimizin ruhu şad olsun…
 
TAHİR SAKMAN