Ne zaman baksam bir yıldız kayar
Bilmem kara toprak ne zaman doyar
Saftı öğretmenim yirmi dört ayar
Devrin daim olsun Fahriye Sayar
Birer birer
eksiliyoruz…
Şehrin aydın insanları,
yarına olan mesajlarını sunduktan sonra… Ama o asla eksilmedi; çünkü
yetiştirdiği binlerce öğrencisi, Atatürk’ün yolunda yürürken hep onu anacaklar…
“Ne zaman unutsam
adını / Ölüm gelir vurur tokadını” demiştim…
Dostlar birer birer
gökyüzüne bir kandil gibi…. Fahriye öğretmenim bir kandil gecesi sır oldu…
Yaprak yaprak düştük ağla sonbahar
Sormaya korkarım sırada kim var
Binlerce öğrencin sana minnettar
Gerçeğe sır oldu Fahriye Sayar
Onu önce kızlarımın
müdüresi olmasıyla tanıdım, sonra Zeki Beştepe dostumun kurduğu Çağdaş Sanat Evi’ndeki
şiir akşamlarından… O, çok sevdiği Ümit Yaşar Oğuzcan’ın duygu dolu şiirlerini
okurdu ve gözleri dalar giderdi… Vakitsiz sır olan oğlunun özlemlerindeydi hep… Sonra
yardım faaliyetlerinden…
En son Zafer’de
görmüştüm; “Tahircim, organizasyonu sen yap da toplanalım, şiir okuyalım”
demişti… Kabahat bende…
Hep yarınlara
ertelerken hayatı, şiir beklemezdi ki…
Bilirim gittiğin yer sonsuz bahar
Işığınla çiçek çiçek açacaklar
Gül kokularıyla taşacak mezar
İsmin kalbimizde Fahriye Sayar
Huzur içinde, nurlar
içinde ol Sevgili Öğretmenim… Rahmet sana olsun, binlerce öğrencin gibi biz
dostların da seni unutmayacağız; her şiir okuyuşumuzda, şiir gibi saf, sevgi
dolu kalbini hatırlayacağız…
TAHİR SAKMAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız kişisel haklara ve yasalara uygun olmalıdır, yorumlarınızdan dolayı sorumlu olacağınızı lütfen unutmayınız.