ŞIRLAN YAĞINI BAŞINI
SÜRMEK
El attığınız ne varsa…
Çok üzgünüm… belki de
bunun sorumlusu benim; Yeni Gazete’de yazdığım günler, tarih 14 Eylül 1999… Merhum
Yalçın Dikilitaş ile otururken, “belediyelere gidip şivlilik toplayalım ve bu
geleneğin yaşatılması için öneriler sunalım” demiştim, demez olaydım…
Gittik, dönemin belediye
başkanlarını ziyaret ettik. Yalçın Dikilitaş, Ayşe Bağrıaçık, (ikisine de
rahmet olsun) bendeniz ve gazete çalışanları şivliliklerimizi aldık. Dönemin
Karatay Belediye Başkanı Sayın Mehmet Şen, önerilerimize ilk o sahip çıktı ve Türbe
Önü’nde şivlilik dağıttı. Sonraki yıllarda da diğer belediyelerimiz benzer etkinlikler
yaptılar ama hiçbiri şimdiki gibi özünden uzak
olmamıştı.
Kim yapıyorsa, kim
planlıyorsa; bu şehrin kültüründen geleneğinden hiç haberi yok sanırım. Geleneklerimize hiç dokunmasanız; bırakın çocuklarımız toplayabildiği şivliliklerle, yakabildiği fenerlerle,
geleneklerimizden gelen bir terbiye ve sevinç ile kutlasın… Biz Konya halkı
olarak bu köklü geleneği yaşatmasını biliriz, yeter ki siz el atmayın, Allah
aşkına…
Böyle bir günde konser düzenlemek
de neyin nesi? Üstelik çocuklara da yönelik değil… Gazzeli çocuklar için
yüreğimiz yanarken bu yaptığınızı anlamlandırmak güç… Şivliliğin dinî bir yönü
de var bunu nasıl unutursunuz? Siz muhafazakârsınız öyle mi?
O kadar para
harcayacağınıza ayağında ayakkabısı, sırtında paltosu olmayan bir çocuğu sevindirseydiniz
ve bunu da reklam etmeden yapsaydınız daha iyi olmaz mıydı?
Şivlilik; bayram değildir,
bu şehrin çocuklarının asırlardır sürdürdüğü bir gelenektir, lütfen siz
karışmayın; çocuklarımız kendi aralarında nasıl kutlayacaklarını, nasıl
şivlilik toplayacaklarını, Konyalı hanımlar nasıl pişi yapıp dağıtacaklarını
çok iyi bilirler…
Konyalılar son sözüm size;
“Namaz geçtikten sonra
şırlan yağını başınıza sürmek” istemiyorsanız geleneklerinize sahip çıkınız…
TAHİR SAKMAN
