“O ŞEHİR” YAYIMDA

“Kentler insanları öldürmek için inşa edilirler” diyor Charles Bukowski… oysa bizim şehirlerimiz vardı; sevgi dolu, sevinç dolu; yaşamı bir bütün olarak sevgiyle kucaklayan, bir ana gibi sarıp sarmalayan…
 
Şimdi ne yaptınız şehrime?
 
/o şehir ki konya’dır
umutlarımın kurdudur
yurtsuzluğumun yurdudur/
 
Ne ara düşürdüğünüz, bizi bu kadar umutsuzluğa? Bilirim şehrin hiç suçu yok; bütün kabahat sizin hayata müdahale ettiğini sanan, kendi doğrularını tek doğru gören düşüncelerinizde…
 
/yürümez bu şehir asırlardır aynı yerde
eski bir masaldır gözümde perde perde
duygularım serseri başıboştur hayaller
bulutların üstünde gezer
                                   yenilginin utancı
-iki oda bir mabeyn-
                               kerpiç evler/
 
Oysa çocuk düşlerimiz vardı, bizim de bir zamanlar:
 
/çemberim vardı benim
çevirirdim dünyayı sevgiye
ellerim gökler gibi büyükmüş
insanlar sandığımdan küçük
dünyanın çarkı tersine
 
/oysa çemberim doğru dönerdi/
 
 
Sonrası bir ütopyanın çöküşüydü, Moğol atlarının nallarından dökülen ateşlerden bir yangındı:
 
/alâaddin köşkü gibi ıssızım şimdi
moğol okları vurmuş yurdumu
kartal kanatları takkeli’de yorgun
yüreğim bastırılmış isyan
                                       geleceğim talan
aslında hiç olmadı
                            çemberim
                                          koca bir yalan/
 
Oysa asıl yıkan Moğol okları değildi:
 
/moğol okları dört nala dinlenir selçukya’da
yüreği paramparça ihanetle kol kola/
 
ve bir sultan
                   -alâaddin tepesi’nde-
gecikmiş gözyaşına
kayalı park’ta bilet yok
                  -biletin yoksa yürürsün- 
horasan’dan sedirler’e
 
ey şehir
           sen bilirsin/
 
O şehir… Yıllar yılı kavgamızın şehri, şiirimizin şehri… Bu şehre şiir yakışırdı her türlü… bazen dövüştük bazen seviştik ama bir tek şey var ki onu terk etmedik, vazgeçmedik ne şehirden ne şiirden, çünkü, bu şehre şiir yakışıyor…
 
Konya şiirimizdi… Konyaperest olmamız bizim, şehrin suçuydu…

Dayatmalara direndik, tek düze yaşamlara inat, hayatımıza renkler kattık, ebemkuşakları altında sadece sevdik…

 
Şehirle olan duygusal hesaplaşmalarla dolu şiirlerimi bu kitapta topladım; bazıları ilk kez yayımlanıyor. Geleceğin Konyalısına emanet… “Konya’sın Diye Sevdim” kitabım gibi bunu da e-kitap olarak indirip okuyabilirsiniz. Kim bilir, belki bir gün basılı olarak da görebilirim ama şartlara bakınca bize sıra gelmediğini görmek zor olmuyor… Yayımlarında şiirlerimi izinsiz kullanan kuruluşlar, iş kitaplarımı basmaya gelince yan çizmeyi iyi beceriyorlar…
 
Her neyse, ben zaten geleceğin Konyalısına söyledim bu şiirleri…

Dikkatinizi çekmiştir, peş peşe yayımlıyorum kitaplarımı… bunun çok da doğru olmadığını da biliyorum ama bilgisayarda tutmanın yanlışlığı da çok doğru değil, literatüre girsin istiyorum.  Sonrası yüreklere emanet… Şu an yayıma hazır 4 kitap daha var ve bu yıl hepsini yayımlamayı planlıyorum; Öteki Şehrin Hikâyesi, Konya ve Ötesi (2 cilt, toplam 1300 küsur sayfa) ve yayımlama konusunda kararsız kaldığım fantastik bir deneme olan Ergenekonya… 

 
https://tahirsakman.blogspot.com/ blog sayfamda TAHİR SAKMAN KİTAPLARI İNDİRME LİNKLERİ yazısına tıklarsanız açılan sayfadan bilgisayarınıza, tabletinize, telefonunuza ücretsiz indirebilirsiniz.

©Tahir Sakman, Konya-2023

ISBN 978-605-72565-1-5

Önemli Not: “o şehir” sadece pdf formatında dijital olarak yayımlanmıştır. Yazarın izni olmadan fiziksel olarak basımı ve dağıtımı yapılamaz. Kitapta bulunan şiirler tanıtım amacıyla yapılacak kısa alıntılar dışında ticari amaçlarla izinsiz kullanılamaz. 

TAHİR SAKMAN