MÜBTELÂ-YI FUKARAYA SOR

 

 /Şeb-i yeldâyı müneccimle muvakkit ne bilir
 Mübtelâ-yı gama sor kim geceler kaç saat/
 
-Sabit-
 
Bu gece, yılın en uzun gecesini yaşayacağız; her ne kadar şair "yıldız ilimleriyle uğraşanlar ile takvim yapanlar bilmez, en uzun gecenin kaç saat olduğunu" dedikten sonra "gama [aşka] müptela olanlara sor, gecenin kaç saat olduğunu..." dese de…
 
Belki de günümüzde gecelerin kaç olduğunu; evinde odunu, kömürü olmayan, yeterince beslenemeyen insanlara sormak gerekir… Tuzu kuru, kaloriferli evlerde sıcaktan bunalıp da fakir fukara edebiyatı yapanlara değil!
 

Şehrin ayazı gül benizlerin üzerine bir bıçak gibi inerken… 21. yüzyılda 6 yaşındaki bir çocuk yetersiz beslenmeden, açlıktan ölmüş… öldükten sonra haberimiz olsa ne yazar, tüm ülke ayağa kalksa ne yazar; o bir canın vebalini kim taşıyor?
 
Konu komşu, hısım akraba… belediye başkanı, vali ve yukarısı da var… kim sorumlu?
 
Haberimiz yoktu demek kolay, haberiniz olmalıydı beyim; sizin işiniz bu değil mi? Şehirlerin varoşlarında insanlar hangi şartlarda yaşıyor bilmiyor musunuz? Bilmiyorsanız bu daha da kötü…
 

Ah bu şairler…
 
Sabit, günümüzde yaşasaydı yine aynı mısraları söyler miydi bilmiyorum. Gerçi, Sabit’in yaşadığı dönemde eminim sıkıntı içinde olan insanların sayısı daha da fazladır.
 
Ah bu şairler; kapandıkları fildişi kulelerden başlarını çıkarıp, toz pembe bulutların arasından değil de varoşların gözüyle bakabilselerdi hayata?
 
Sanat hayatsa; hayatın bu yönünü de ıskalamamak gerekmez miydi? Elbette toplumcu şairlerimiz de var ama söz neden buraya geldiyse…
 
Kim bilir o şair, günümüzde yaşasaydı belki de şöyle söylerdi:
 
/Şeb-i yeldâyı müneccimle muvakkit ne bilir
 Mübtelâ-yı fukaraya sor kim geceler kaç saat/
 
Kış döngüsünü tüm varlıkların; sevgiyle, barışla, bolluk, bereket ve sağlıkla ama illaki huzurla geçirmesini seçiyorum ve bu seçimimi kalbimle destekliyor, sevgimle onaylıyorum.
 
Tüm varlıklar mutlu olsun!
 
TAHİR SAKMAN

Fotoğraflar: T. Sakman, Konya, Kültür Park, Aralık 2021...