BENİM VATANIM NERE

 

BENİM VATANIM NERE
 
Coğrafya kaderdir diyorlar ya Anadolu coğrafyasının kaderi de bir başka… iç içe geçmiş etnik unsurların zamanla göç dalgasıyla vurduğu hayatlar…
 
Farklı etnik kökenlerin göçü dışında bir de Anadolu’dan sadece dinleri yüzünden göç etmek zorunda bırakılan insanlar ve gittikleri ülkelerde de dışlanan insanlar. Burada gavursunuz, orada Türk dölü…
 
Düşünün; öz be öz Türk’sünüz… Atalarınızın yüzyıllardır yaşadığı topraklardan sadece Hristiyan olduğunuz için mübadeleye mecbur tutuluyorsunuz… Karaman’dan, Yunanistan’a, Selanik'e… Kıyafetiniz Türk, yaşantınız Türk, öz be öz Türk’sünüz ama Müslüman olmadığınız için Türk vatanından gönderiliyorsunuz…

Çok acı olmalı, bir an kendimi Oğuzların, Avşarların yerine koyuyorum… gözlerimi kapatıyorum; bir ses yüreğimi delercesine Anadolu kokuyor, Karaman, Konya kokuyor… Merhum babam Mazhar Sakman’ın okuduğu türkülerden bir tanesi zarif figürler eşliğinde aslında yanık kokuyor ve yüreğimi kanatıyor… Gözyaşlarımı içime akıtıyorum...

Hasretlerinizi, buralardan götürüp unutmalara kıyamadığınız bir türkünün ezgisine sığdırıyorsunuz:

 

Gamayı vurdum yere
Yıkılaydı ganlı dere
Çağır sorun anneme
Benim vatanım nere
 
    Mendil mendil
    Kaldır kolların indir
    Hep sözlerin yalandır
    Gir koynuma inandır
 
Peşkir aldım direkten
Bir ah çektim yürekten
Ben bu dertten iy’olmam
Hekim gelsin frenkten
 
    Güllü güllü
    Peştemalı sümbüllü
    Amanın Gülizar'ım
    Sen söyle ben yazarım
 
Vay buralar nereler
Görünmez bizim eller
Öpmelere gıyamam
Sarar mı seni eller
 
    Meneciğim
    Sevdandan öleceğim
    Saat kaçta geleceğim
    Sarı lira vereceğim
 

(Türkü metni M. Sakman’ın bant kaydından çözülmüştür.)
 
Konya’nın Kafkaslardan göç aldığı yıllarda yakıldığını düşündüğüm bu türkü şimdi de bu topraklardan göç eden Karamanlı Türklerin dilinde yürek yakıyor… Türkü nispeten Konya tavrını kaybetse de ruhu hâlâ aynı:
 
/Çağır sorun anneme benim vatanım nere…/
 
TAHİR SAKMAN