FOTOĞRAFTAKİ TIRLAMA!

Bir fotoğraf anlatır bazen…
 
Bir fotoğraf; bir fotoğraftan daha öte bir şeydir hatta “bazen” değildir; her zaman en çok şeyi anlatandır, sessiz soluksuz…
 
Yer Konya… Kültür Park’ın önü, saat 10.30… Hafif kar atıyor, hava soğuk mu soğuk…
 
Bir kaşık sesi çınlıyor etrafta bir de arada bir duyulan “vay aman” nidası…
 
İnsanlar gülmekle üzülmek arası tereddüde düşüyorlar… kimisi kafasını çevirip gidiyor kimisi “cık cık” yapıyor…
 
Kimi de belki benim gibi “tırlatma” sırasının kendisine gelmesini bekliyor…
 
Orta yaşlarda bir adam, elinde Konya kaşığı dilindeki Konya türküsünün nağmeleri eşliğinde coşkuyla oynuyor…
 
Bu kadar pahalılık, bu kadar çaresizlik… kaderimiz olmamalıydı…
 
Susturulmuş bir toplum olma yolunda hızla ilerlerken… tek düze düşünen, tek tip insanların olduğu bir ülkeye dönüşmemeliyiz!
 
Okumuş, aydın insanlarımızın hedef tahtasına oturtulduğu bir ülke olmamalıyız!
 
Cehaletin prim yapmasına izin vermemeliyiz!
 
Hep birlikte tükete tükete bir şey bırakmadık ülkede…
 
En son insanlarımız kalmıştı… tırlatmaya ne kaldı?

TAHİR SAKMAN