OLMASIN AMA YIKMASINLAR

OLMASIN AMA YIKMASINLAR
 
zafer’in kaldırımları gibi olsun
sürekli yenilensin aşkımız
 
sonra camlı köşk’e bakmasın bir yanı
eski hatıralar ezilmesin
kalmasın patlayan camların altında
 
belediye sarayı gibi yıkılmasın
tenis kort vardı bir zamanlar hani
stadyumda yükselirdi isyanımız
velodromda hayallerimiz koşardı
velespit sonraki iş
 
mevlâna çarşısı gibi olmasın ama
sağlam dururken yıkılmasın
eski sevdalar eski toprak gibidir
yıkmadığınız ne kaldı
 
kerpiç evlerde duygularım vardı
ak toprakla sıvalı duvarları
türüm türüm yaşam kokardı
çelenlerinde her bahar
çiçek açar umut damlardı
 
şunun şurasında iki bahar görecektik
toz duman savrulduk maziye
yıkılınca yadigârlar
resetlendi mi hafızalar
 
akyokuş’ta da bir sinsi duman
olmasın ama yıkmasınlar
yıkmasınlar hatıralarımızı
 
unutulmak olmasın bahtımız
zafer’in kaldırımları gibi olsun
sürekli yenilensin aşkımız
 
TAHİR SAKMAN