16 Eylül, 2024
HAYATI DÜNLERDEN OKUMAK
HAYATI DÜNLERDEN OKUMAK
12 Eylül, 2024
DAMARLARI KOPARMAK
DAMARLARI KOPARMAK
Sahi dün müydü
yaşadıklarımız? O dün çok uzaklara mı gitti, bir daha gelmeyecek mi?
Sanattan kopuk yaşayanlar
var içimizde ve bunlar ne yazık ki gün geçtikçe toplumdaki etkinliklerini
artırmanın yollarını arıyorlar…
Tiyatro yok, sinema yok,
türkü yok, şarkı yok… Kitap dersen okumuyorlar, okudukları çok sınırlı… Dünyaya
tek bir pencereden bakıyorlar, hayatı sanki dondurmuşlar hepsine aynı reçete
sunuyorlar.
Yaşam biçiminize de
karışıyorlar…
Dünün Konya’sı…
Dede Bahçesi’nde orkestra
çalıyor ve aileler müzik dinliyor, dans ediyor… Yaklaşık altmış yıl öncesinden
söz ediyorum…
Çocukluğumun sisleri
arasından çıkıveriyor; şimdi Karayolları lojmanı olan alanda Karayolları’nın
bahçesi vardı, yaz akşamlarımızı şenlendirirdi. Kafkas kıyafetleri giymiş… Ne
korkardım; başında kara kalpak, uzun etekleri olan bir giysi, göğsünde parlayan
ve neredeyse bedeninin her tarafına asılmış bıçakları olan bir adam. Yardımcısı
kadını düz bir tahtanın önüne dikerek bıçaklar atardı. İzleyicilerin hepsi
nefesini tutmuş izlerdi. Neşe Karaböcek yengemiz… Bestekâr Timur Alpsakarya
abimizin abisinin eşiydi ve orada sahne aldığını da hatırlıyorum hayal meyal…
Gar Aile Bahçesi’ni
hepiniz bilirsiniz zaten… Yaz akşamları Konyalı şıkır şıkır giyinir ve bu
mekânları şenlendirirdi.
![]() |
Merhum Rafet Ekentok (Fotoğraf: T. Sakman Koleksiyonu) |
![]() |
12 Temmuz 1999 tarihli Yeni Gazete'de şenlikle ilgili haberin kupürü... |
10 Eylül, 2024
SAHİ SEVR’İ KİM İMZALAMIŞTI?
SAHİ SEVR’İ KİM İMZALAMIŞTI?
Sanki Sevr’i padişah ve
onun kukla hükümeti imzalamamıştı(!) …
Sanki Anadolu’ya Yunan
çıkmamıştı, Antep’te kahraman halk Fransızlara karşı kazma kürekle savaşmamıştı(!).
Maraş’a da zaten öylesine verilmişti kahramanlık unvanı(!) … Urfa’ya da ayıp olmasın
diye şanlı demişlerdi(!) … Öyle mi?
Atatürk ve silah
arkadaşlarına terbiye sınırlarını aşacak şekilde laf söylemeyi marifet
sayıyorlar… Bir de nargile kafelerde dumanlanmış kafalar var; ellerinde
marpuçla… silahla, kanla, gözyaşıyla savaşmış insanlara laf söylemeye cesaret
edebiliyorlar…
Bu kadar nankör olmayı
nasıl başarıyorsunuz kuzum, anlayamıyorum…
Eğer o ismini anmaktan
imtina ettiğiniz insanlar olmasaydı; bugün değil camileri, seccade serecek
toprak bulamayacaktınız…
Unutmayın; Millî Mücadele
aleyhine fetva veren sözde hocaları,
sözde müftüleri… Yunan ordusuna halifenin ordusu diyebilecek kadar
alçalabilenleri…
Aşağıdaki fotoğrafları
Anıtkabir Müzesi’nde çekmiştim; Dürrizade’nin hıyanet fetvası ve ona karşı 153
Anadolu Müftüsünün hazırladığı ve Mehmet Rifat Börekçi’nin yayımladığı karşı
fetva…
Yunan ve İngiliz uçaklarından atılan hıyanet fetvasına kanan masum, saf Anadolu halkı… Maalesef birçok yerde isyan
çıkmış. Bunlardan üç tanesi de şehrimiz sınırları içerisinde yer alıyor ama
hepsi de kırsal kesimde. Delibaşı isyanında, Konya şehir merkezini bir süre ele
geçirseler de sonları hüsran… Konyalı hiçbir zaman bunlara prim vermemiştir. Öyle
olmasaydı Gazi Mustafa Kemal Atatürk, Batı Cephesi Karargâhı’nı Akşehir’e kurup
sırtını Konya’ya yaslar mıydı? Millî Mücadele’de en çok şehit veren illerin
başında Konya’nın gelmesi de bunun ispatıdır.
Ve ilk Meclisten bir
fotoğraf daha Meclis Başkanı ve vekilleri… çok şey anlatıyor…
Ruhları şad olsun…
TAHİR SAKMAN
09 Eylül, 2024
NARİN
NARİN narin narinkalplerde en güzel yerin narin narin sustu dünya derin derin hayat narindisiz değilsinizfidan yolmakta üstünüze
yokgüneşe doğuyorsa düşlerimiznarinler için narin narinakmasın o dere serin serin narin narin susmayın yaşamı çağırınçocuklar ölmesin isterim TAHİR SAKMAN
07 Eylül, 2024
EREMEDİM VEFASINA DÜNYANIN
EREMEDİM VEFASINA DÜNYANIN
Ah babacığım, ah!
7 Eylül 1994… Sensiz geçen
30 yıl; sanki sabah erkenden beni kaldırıp Sarıyakup’taki bağ evimizin önünden
geçen şehir ırmağını tutup, bağı sulayalım diyecekmişsin gibi geliyor…
![]() |
Sarıyakup Caddesi No: 66... Cümle kapısında Mazhar Sakman, MİFAD'dan derleme için gelen Folklor Uzmanı Yaşar Doruk ile birlikte... (Fotoğraf: T. Sakman Koleksiyonu) |
![]() |
İTÜ Akademisyenlerinden Halk Bilimci, Süleyman Şenel, Mazhar Sakman'dan türkü derlerken... |
Ah babacığım, ah!
Sanki akşama yapılacak olan
oturağa; ünlü sanatçılardan tutun da devlet erkânına, edebiyatçılara,
akademisyenlere, derlemecilere varana kadar geniş bir yelpazede katılımın
olacağa oturağa hazırlık yaparcasına 12 tellinin akordunu bilmem kaç kez
düzeltip heyecanla; akşamı, horozların ötmemesini isteyerek bekleyeceksin gibi
geliyor…
Abidin Özlüoğlu, Mazhar Sakman ile birlikte... (Fotoğraf: T. Sakman Koleksiyonu) |
SÖYLEDİKÇE ÖZGÜRSÜN
-Merhum Babam Mazhar
Sakman’a-
sen türkünü söyle diyordu
bu toprak bu yeşile akan
su
dinlemelerimiz var bizim
zamanın öncesinden
isterse kopsun kıyamet
söyle diyordu söyle
kör karıncanın gittiği yol
daldaki böcek esintisi
işte o zaman ölürüz
pranga olursa dilimizde
korku
ah söyle diyordu
paslı düşüncelerdeki
kilitler
geçmişe sürgün gelecekteki
bebekler
susarsan ölürsün zaten
söyle erken ağlamasın
ölümler
haydi diyordu haydi
susuz çaylar gibi bakma
çevir başını bulutlara
rüzgâr ol yağmur ol söyle
türkün yoksa ölürsün
bu şehir türkü söyletirdi
notaları yıldız gibi
parlak
şiirleri mangal yürekli
şairleri dolunaya çıkar
ağlardı
söyle dedi söyledikçe
büyürsün
ve
/söyledikçe özgürsün/
sustukça susturdular
söyleyemedin türkünü
şimdi başın duman gözlerin
sızı
ağlamak için geç/ gülmeyi
geç
söylemediğin türkü senin
değildir
türküsüz şehirler bana
kaldı
sokaklarda yüreğimi yakıp
akyokuş'tan çayır'a başımı
dikip
hem de bağıra bağıra
yeniden türküler
çağıracağım
türkün yoksa şehrin yoktur
"yürü yavrum yürü
konyalım yürü"
/şimdi buradan geçmiyor
türkülerin yolu/
TAHİR SAKMAN
01 Eylül, 2024
1 Eylül Dünya Barış Günü
27 Ağustos, 2024
CENNETİN KAPISI ADRASAN
CENNETİN KAPISI ADRASAN
Adrasan... Akdeniz'in efsunlu sesini hissedeceğiniz ülkemizin cennet açılan kapılarından sadece birisi...
Tekne turları, rotanızı yaşamın bir başka boyutuna taşırken serin rüzgârlar size eşlik ediyor. Suluada, bölgenin Maldivleri gibi... Maldiv plajı adı verilen bölgede yüzerken denizin suyunu içmek isteyebilirsiniz.
Denizin tüm renkleri sizin için nazlı nazlı dalgalanırken diğer tarafınızdaki yeşilin tonları da unutulmaz anlar yaşamanıza vesile oluyor.
Mavi Mağara'da eşsiz doğa olayı gerçekleşirken, mağara kenarlarında denizin, florasan lamba ile aydınlatılmış hissi veren görüntüsü, nefesinizi kesiyor.
Adrasan'a gitmelisiniz... Tekne turları sizi tüm gün gezdiriyor, öğlen, menüdeki balık müthiş lezzetli, tur fiyatları makul düzeyde... Kesinlikle değecektir...
Cennete başka kapı aramayın:
/ah adrasan adrasan
beni burda saklasan/
TAHİR SAKMAN
23 Ağustos, 2024
KUVAYI MİLLÎYE ŞEHRİ ANKARA
KUVAYI MİLLÎYE ŞEHRİ
ANKARA
Geçtiğimiz haftayı
Ankara'da geçirdim.
Ankara'nın benim gözümde;
Millî Mücadele'nin merkezi, bağımsızlığımızın sembolü ilk Meclisimizin burada
açılması ve başkentimiz olması nedeniyle yeri büyüktür.
Ve tabii ki en büyük
Türk'ün, Türk'ün en büyük Ata'sının bedenini kucaklayan topraklar da bu şehirdedir...
Konya istikametinden
Ankara'ya girerken önce Dikmen sırtlarını görürsünüz...
Gözlerimi kaparım; Yüce Önderi
karşılayan Ankara halkını, yiğit seğmenleri görürüm. Ata'mın at üstünde yorgun
ama umutlu halini, bir milletin uyanışını görürüm... Öyle bir uyanış ki tüm
sömürgelere ilham ve cesaret verecektir.
Bazı gafiller var... Güya Millî
Mücadele hiç olmamış... Üç beş Yunan çetesiymiş(!) Anadolu'ya çıkan... Ya
Fransızlar, İtalyanlar, İngilizler? İstanbul'daki İngiliz cephanelerini boşaltıp
Anadolu'ya kaçıran vatan evlatları bunu spor olsun diye mi yaptılar? Gaziantep
neden gazi oldu? Maraş neden Kahramanmaraş oldu? Ya Urfa neden Şanlıurfa oldu?
Youtube'de bir video var,
aksanlı bir Türkçeyle sallıyor... Doğrusu bunca yıldır yazarım, kitaplarımın
sayısı 20’yi geçti ama böyle bir hayal gücüm yok, atmasyon bedava...
Atatürk'e, İngilizler sen
git devlet kur(!) demişler... Düşünme özürlüler... İngilizler boğazları ele
geçirmişken, Çanakkale’de gemilerini batıran komutana “sen git devlet kur”
demişler... Hadi ya...
Gazi Ata'm 57 yıllık
ömrünün büyük bölümünü savaş meydanlarında geçirmiş ve Türk'ün adını yüceltmek
için devletimizin adını bile Türkiye olarak tescil etmiş.
Rahatı kaçanlar var
tabii... Yalan, yanlı söylentilerle halkımızın zihnini bulandırmaya çalışan...
Her Türk, Anıt Kabir’i
mutlaka görmeli, Anıt Kabir’de sergilenen Millî Mücadele'yi anlatan
canlandırmaları, kahraman Kuvayı Millîye mensuplarının, kahramanlarımızın
fotoğraflarını birkaç yılda bir mutlaka görmeli, şehitlerimize ve Yüce Ata’mıza
olan minnet duygularını hatırlamalı, canlı tutmalıdır. Cumhuriyet’imizin nasıl
kazanıldığını unutmamalıdır.
Anıt Kabir'i gezerken… Sadece
benim değil binlerce insanın gözlerinin nasıl nemlendiğini, en ufak bir
dokunmada gözyaşlarının sel olacağını fark edebilirsiniz. Ata’sız geçen bunca
yıl sonra bile Türk Milleti, Ata'sına olan bağlılığını ve sevgisini
gösteriyordu.
Gerisi lafügüzaftır, yani
boş laftır...
TAHİR SAKMAN
22 Ağustos, 2024
SUSARKEN SUSMAK!
SUSARKEN SUSMAK!
Hayatımda ilk defa bu ay,
su faturası elektrik faturasını geçti... Yani artık rahatlıkla elektrik sudan
ucuz (!) diyebiliriz...
Hiç kızmadım hatta su
faturasını az bile buldum; çünkü su en kıymetlimiz, en çok korumamız gereken
doğal kaynağımız. Söylemeye gerek var mı su yaşamın temeli...
Çevremizdeki barajlar,
göller kuruma tehlikesiyle karşı karşıyadır.
Musluğu açarken gelecek kuşaklarımızın, torunlarımızın torunlarını
düşünmeliyiz...
Geçtiğimiz günlerde Konya
vekillerimizden Barış Bektaş Bey'in bir önerisini dinledim. Kanal İstanbul'un
onda bir maliyetine bitirilebilecek "Kanal Konya" projesinden söz
etti. Fakat konu kamuoyunda hiç yer bulmadı. Ne kadar enteresan değil mi?
Mağaza açılışını bile manşetten veren yerel basında iki satırlık olsun yer
almadı...
Yapılması gerekenleri
hepimiz biliyoruz ama...
Susuyoruz ve birlikte yeni
yeni susmalar üretiyoruz... Susarken, susuyoruz!
Kuraklık kuşağında olan İç
Anadolu Bölgesi'ndeki iklim değişikliğiyle beraber duyarsızlığımız yüzünden
gelecek nesillerde ova çöle dönerse?..
Hayat sudan ucuz hale
gelebilir... Elektrik, sudan ucuz olabilir ama ya hayatımız?
Hayatımıza değer katan
sudur eğer onu da yok edersek, hayatımız sudan ucuz hale gelebilir...
TAHİR SAKMAN
18 Ağustos, 2024
ALBAY REŞAT ÇİĞİLTEPE
ALBAY REŞAT ÇİĞİLTEPE
Bugün Anıt Kabir'i ziyaret
ederken duygularım öylesine yoğunlaşmış ki... Bu fotoğrafa bakıp da gözlerin
sele kapılmaması mümkün mü?
Albay Reşat Çiğiltepe...
7 Ağustos 1922'de,
Çiğiltepe'yi birliğinin söz verdiği saatte alamaması üzerine hayatına son
vermiş onurlu gerçek bir kahraman... Atatürk çok üzülür ve tepenin alınmasından
sonra Albay Reşat Bey'e Çiğiltepe soyadını verir...
Bu topraklar böyle
kahramanlar sayesinde yurt yapıldı... Ruhları şad olsun...
TAHİR SAKMAN
12 Ağustos, 2024
ZEKİ OĞUZ’UN ARDINDAN BİR YIL
ZEKİ OĞUZ’UN ARDINDAN BİR YIL
Biz kırk kişiyiz; kırkımız
da birbirimizi biliriz... ama eksiliyoruz yalnız kaldıkça...
Korkumuz ölmekten değil
ki... sadece eksilmekten..
Hangi dağa sorsanız
tanırdı, hangi çiçeğe sorsanız kokusunu verirdi. Öyle ki bu coğrafyanın
üzerinde yaşam ondan sorulurdu... O ise yaşamdan...
Yörük çadırı gibi dik, başı
dumanlı / karlı dağlar gibi heybetli... Fotoğraf çekerdi, ölümsüzlük
iksiri sunar gibi...
Soluk anılarımızın
arasından bozkıra doğan hüzünlü bir ay şimdi esrik şarkılarımızdan sitemler
sunacak:
Ne yitirdik farkında
mısınız? Sadece bir yıl mı? Yoksa kırk asır mı geçti?
Toprağın altı üstü fark
eder mi?
Korkumuz ölmekten değil
ki... sadece eksilmekten...
Ve eksiliyoruz yalnız
kaldıkça, yalnızlıklara…
TAHİR SAKMAN
10 Ağustos, 2024
TÜRKÜDEN KORKAN ADAMLAR!
![]() |
Meram'da bir TV çekimi sırasında, soldan sağa; Mazhar Sakman, Nuri Cennet, Hakkı Zambak... (Fotoğraf: Kemal Soylu) |
TÜRKÜDEN KORKAN ADAMLAR!
Hakan Tekirtangaç… genç
bir kardeşimiz; Konya türkülerinin geleceğe ulaşması umudumuzu yeşil
tutanlardan.
![]() |
Hakan Tekirtangaç... |
“Nerede bir kaset bulsam, hemen dinlerim” diyor ve şehir kültürünün yalnızlığına / sahipsizliğine sitemler ediyor. Kendi kendini yetiştirmeye çalışan bu kardeşimizin ut ile zaman zaman yaptığı paylaşımları ilgiyle takip ediyorum.
Bugün ondan değerli bir
hediye aldım; üzerinde “Mazhar Sakman” yazılı bir kaset… Bizim gibi Konya
türkülerine değer veren insanlara verebileceğiniz en büyük en anlamlı hediye
tarih kokan, Konya kokan, ecdat sesiyle dolu, cıvıl cıvıl kasetten başka ne
olabilir ki?
Yıllar önce de feryat etmiştik;
türkülerimizin makus talihini yenelim artık diye… Aradan geçen bunca zamanda
pek bir şey değişmedi diyemem; daha da kötüye gitti… İnsanımızın şahsi çabaları
dışında Konya türkülerinin makus talihi değişmedi. Barana kurup, dernek kurup,
ceplerinden para harcayarak yerel kıyafetlerle türkülerimizi yaşatan arkadaşlarımıza
söz verilmesine rağmen bir yer tahsis edilemedi.
Bu korku niyedir?
Türkülerimizden neden korkuyorsunuz?
Konya türkülerinin
aydınlık yüzü müdür, yoksa hayata canlı bakan tarafı mı? Sizi hüzünlendirirken
bile yaşamdan koparmayan tarafı mıdır, sizi korkutan?
“Kötü adamın türküsü olmaz, nerede bir türkü söyleyen varsa git yanına otur” diyen Bozkır’ın tezenesi Neşet Ertaş’ı da mı duymadınız?
![]() |
Nuri Cennet ve Tahir Sakman birlikte... |
Geçtiğimiz günlerde türkülerimizin yaşayan efsanesi Nuri Cennet abimizle bir aradaydık, ilerleyen yaşına rağmen türkülerimizin dinçliği üzerinde bahar rüzgârları estirirken “Ne oldu bu şehre” diyordu, “TRT’de bir yarışma var, Konyalı gençleri arayan gözlerime yaşlar dolmasını engelleyemedim” diyordu ve derken de türkülerimiz adına ağlıyordu… (Cennet abimizle ilgili olarak yazdığım bir makaleyi, Kemal Soylu tarafından yakın bir zamanda yayıma girecek olan Flaş dergisinde okuyabilirsiniz.)
Sahi Konya nerede? Şehrin sanatının, kültürünün üzerine ölü toprağı mı serptiniz? Yoksa meşrebinize uymuyor diye görmezden mi geliyorsunuz?
Bu türküler bu toprağın kadim sesidir; siz yokken de vardı ve kıyamete dek var olacaktır…
Türkülerimiz susturmaya kalkanlar hüsrana uğrayacaklardır.
TAHİR SAKMAN
Turhan Tokgöz kardeşimiz paylaşmış; Mazhar Sakman, Mustafa Kazanova, Plakçı Mustafa, Yalçın Meydan, Rahmi Konak tarafından 1984 yılında yapılan bir kayıtta, Mazhar Sakman, Âşık Şem'i'nin Bülbül isimli koşmasını okuyor. Dinlemek isteyenleri için link:
Turhan Tokgöz kardeşimiz paylaşmış; Mazhar Sakman, Mustafa Kazanova, Plakçı Mustafa, Yalçın Meydan, Rahmi Konak tarafından 1984 yılında yapılan bir kayıtta, Mazhar Sakman, Âşık Şem'i'nin Bülbül isimli koşmasını okuyor. Dinlemek isteyenleri için link:
07 Ağustos, 2024
DOST İPİYLE ASILMAK*
Bu yazıyı merhum Seyit K.Bezirci’yle
iş yerimdeki bir sohbetten sonra yazmış ve 3 Mayıs 2002 tarihinde Yeni Meram
gazetesindeki köşemde yayımlamıştım. Bu vesileyle Seyit abiye rahmet dilerken
onu çok özlediğimi hasseten belirtmeliyim: Sensiz; kıyımız, köşemiz kalmadı Seyit
abi…
DOST İPİYLE ASILMAK*
Hayatın bize ne zaman ne
getireceğini asla bilemeyiz. Hayat aslında deneme ve yanılmadan ibaret değil
midir? Üst üste tekrarladığımız hatalara ödediğimiz bedellerin ışında gizli
değil midir yaşam? İnsan hayatın bütün renklerini içine taşırken, yaşadığı ve
yaşayacağı heyecanların doruklarına tırmanmanın verdiği yüksek adrenalin
sarhoşluğu içinde, geçip giden ömrümüzün soluk sayfalarında yeniden
yeşerememenin verdiği buruk yalnızlığın çaresizliğiyle daima baş başadır...
Aslında insan çok
yalnızdır. Aslında insan, kendisiyle bile yalnızdır... İnsan kendisiyle bile
uyuşamaz bazen... Kim bilir, belki de sıkça uyuşamaz. Şunu adım gibi biliyorum
ki; insan kendisiyle uyuşmadıkça, uyuşamadıkça hayatın öbür tarafını, perdenin
arka yüzünü daha iyi hissediyor. Eşyanın tabiatını daha iyi kavrıyor...
Ondan sonra bize kalan,
olaylara bakıp bakıp yüzümüzde acı bir tebessümle gülümsemekten ibaret. Artık,
hiçbir kurşun kâr etmez olur. Artık hiçbir şey sizi tatmin etmez olur. Daha
iyisini, daha mükemmelini arar durursunuz. Aradıkça bulursunuz, buldukça
ararsınız. Daima yükseklere, en yükseklere dikilir gözünüz. Artık sizi hiçbir
çeşme kandırmaz olur. Hiçbir pınar sizi doyuramaz olur. Hayattan tek
algıladığınız, doyumsuzluktur artık...
Geçenlerde işyerime gelen
Seyit Küçükbezirci ağabeyimizle koyu bir sohbete daldığımızda; “Tahir beni
asacaklar” diyen Seyit Ağabeyimize şu cevabı vermiştim; “İpini benden
alsınlar...” Bunu duyan Seyit Küçükbezirci şaka yollu “Tahir seni öldürürüm”
deyince bendeniz de “Yanlış anlama... Maksadım seni kurtarmak. Çünkü; onlara
çürük ip vereceğim. Seni astıkları zaman ip kopacak, kurtulacaksın” demiştim...
Bir an duraklayan Seyit Ağabeyimiz “Bunu defterime yazacağım” diyerek ne kadar
memnun olduğunu göstermişti...
Sonraları, aklıma hep bu
cevap takıldı durdu... Dost ipiyle asılmak... Bir insan gerçekten dost ipiyle
asılabilir miydi? Bir insan, dostum dediği adamın asılması için ip verebilir
miydi? Hatta ip çürük bile olsa... Bu müthiş bir cesarettir. Bu müthiş bir
risktir, aynı zamanda... Ya ip kopmazsa?
Hayatımızda öyle ipler var
ki... Aslında kopsun diye baktığımız ama bir türlü kopmayan, koparamadığımız
ipler... Bizi hayata bağlayan iplerin arkasındaki güce nüfuz ederek, belki de
ipleri kafadan kopartmalı...
Dosta asılması için ip
vermek bir yana, ya dostun ipiyle asılmak nicedir? Sizler hiç dostun ipiyle
asıldınız mı? Belki de cesaretiniz yoktu, belki de korkaktınız. İnsan
yaşamasını bilmesi gerektiği gibi, ölmesini de bilmeli... İnsan doruklara
tırmanırken, bir gün başının döneceğini ve doruklardan düşeceğini bilmeli...
Bilmek yetmez kabullenmeli, kabullenmeli...
Belki bütün hayat bir
yerlere asılmaktan ibaret... Yanılgılarımıza, düşlerimize, acılarımıza hatta
gölgelerimize serilen sıcak gözyaşlarına bile... Belki de dosta ip vermenin
veya dost ipiyle asılmanın ötesinde bir şey olmalı; dosta ip olmak gibi...
Kesinlikle budur hayat... Hayat; dosta ip olmaktan ibarettir...
TAHİR SAKMAN
*SAKMAN, M.
Tahir (2002), “Dost İpiyle Asılmak”, Yeni Meram, s. 2, (3 Mayıs).
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)