GÜNEŞİ BIÇAKLADILAR

 

GÜNEŞİ BIÇAKLADILAR
 
İlk çiti çeviren… ilk mülkiyet hakkını… önce ben geldim, ilk ben gördüm, burası benimmmm…
 
Her kimse ilk çiti çeviren olmalı savaşları başlatan… Çiti korumak için asker gerekli, asker için devlet… sonrası malum…
 
İlk savaş olarak arkeolojik bulgularda işaret edilen bölge günümüz Kuveyt sınırlarına yakın bir bölgede Sümerliler ile Elamlılar arasında geçtiği varsayılıyor. Habil ile Kabil’i saymazsak tabii…
 
Ve o günden bugüne insanlık değil doğrusu insanlar, yeni silahlarla bir şekilde savaş için nedenler uydurdu… Aslında savaş için nedene de gerek yoktu…
 
Uzun yıllar önce bendenizin Derviş Ozan yıllarında söylediği ve Bir Hayat Yetmez isimli kitabımda yer alan bir şiir; Güneşi Bıçakladılar…
 
Güneş bıçaklanmaya devam ediliyor… Güneşin ardındaki hedef insan, hedef alan da insan…
 
Ne doymaz bir gözünüz varmış…
 
Barış; ancak şiirlerde, şarkılarda… bir ütopya olarak kalacak… ve güneş bıçaklanmaya devam edecek...
 

 GÜNEŞİ BIÇAKLADILAR
 
İnsanları tümden yok etmek için
Ne yoruldular ne durakladılar
Ne zaman bir ışık gördüler ise
Ansızın güneşi bıçakladılar
 
Mermiler soğuktur aşktan ne anlar
Kanla dolduruldu nice kovanlar
Düştü yiğit kıs kıs güldü şeytanlar
Toprağın üstünü yasakladılar
 
Üçüncü cinnetin başladığı an
Ne kaybeden vardır ne kazanan
Geriye kalan bir avuç kül duman
Cehennemde zafer sayıkladılar
 
Güvercinler suskun defneler solgun
İnsanlarsa yorgun insanlar ölgün
Modern kıyametin koptuğu o gün
Hasretle karayı kucakladılar
 
Derviş Ozan der ki zekâ dört köşe
Hasret mi kalacak sular ateşe
Bir çağrıdır şimdi suskun güneşe
Kör duman içinde çok beklediler
 
TAHİR SAKMAN