ESKİ TÜRKİYE’Yİ İSTEMİYORUM(!)

 

Eski Türkiye'de Bayım; ailecek yılda birkaç kez de olsa felekten gece çalmaya teşebbüs edebiliyorduk... şimdi aklımızın ucundan geçirmek bile ne mümkün efendim...

Eski Türkiye'de Sayın Bayım; ailemizle, eş dost ile birlikte dışarıda akşam yemekleri yiyebiliyorduk, şimdilerde ise sadece eşimizle olsun birlikte, çorbacıya bile gidemez olduk...

Eski Türkiye'de yani mutlu olduğumuz günlerde Bayım,  insanlar birbirlerine hoşgörüyle bakarlar, yaşam biçimleri dayatılmazdı. Kendisi gibi düşünmeyen insanlar, dini terimlerle rencide edilmezdi. Din görevlilerimiz, dini vecibelerden bahsederken toplumda ayrışmaya ve siyasi anlamlara çekilebilecek söylemlerde bulunmamaya özen gösterirlerdi.

Eski Türkiye'de Bayım yani bizim mutluluğu ve özgürlüğü tattığımız günlerde; insanlar, siyasileri eleştirirken çekinmezler, her konuda düşüncelerini açıkça ifade etmeye ayrı bir özen gösterirlerdi, şimdi ise bayım, fikirler izhar edilirken birkaç kez düşünme gereği duyuluyor.

Yine sizin de bildiğiniz gibi o eski Türkiye'de, yılda bir kez de olsa Akdeniz'e koşup kendimizi serin sulara bırakıp, ülkemizin güneşinden turistler kadar olmasa da birkaç gün faydalanmanın sevincini yaşayabiliyorduk. Hatta Bayım af buyurun, cürmümüze bakmadan yurt dışına bile birkaç kez çıkmışlığımız vardır ve bu sayede ülkemize dışarıdan bakarak bazı şeylerin de farkına varabiliyorduk. Mesela sosyal adaletin, adil paylaşımın dahası gelişmiş demokratik toplumlardaki hayat standartlarının yüksekliğinin farkına varıp kıyaslama ve sorgulama yeteneğimizi geliştirebiliyorduk.

Eski Türkiye'de Bayım; kitap okumak lüks değildi, gazeteler tek tip çıkmıyordu, TV'lerden doğru haber dinleyebiliyorduk... Haber alma özgürlüğümüz sınırsızdı...

Eski Türkiye'de Bayım; hayat bu kadar pahalı değildi,  geçinebiliyorduk, evsizler ev alabiliyordu ki şimdi kiralamak bile ciddi bir birikim gerektiriyor.

Eski Türkiye'de; sinemaya, tiyatroya, konsere gidip çeşitli sanatsal faaliyetlerle ufuklarımızı aydınlatabiliyorduk, şimdi ise pahalılıktan aklımıza bile getirmeye korkuyoruz böyle zararlı(!) fikirleri...

Eski Türkiye; sığınmacı adı altında istilaya uğramamıştı, demografik yapımız tehdit altına girmemişti... Şehrimde, mahallemde sığınmacıların görgüsüz, şımarık, pervasız tavırları yüzünden rahatsız edilmek, tacize uğramak istemiyorum. Ötesi huzur ve güven istiyorum!

"Taciz" deyince yaşantım boyunca duymadığım ahlaksızlıkları, bu son dönemde görmenin utancı bile yüzümü kızartıyor Bayım...

Eski Türkiye’de Bayım; milli bayramlarımızı büyük bir coşkuyla kutlarken Cumhuriyet’imizin kurucu kadrolarına; başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere tüm silah arkadaşlarına, şehit ve gazilerimize şükran duygularımızı dillendirirken, Atatürk ilke ve inkılaplarına olan bağlılığımızı bir kez daha teyit ediyorduk… Vatan toprağını kurtaran insanlarımıza dil uzatma gafletini kimse göstermiyordu…

Eski Türkiye'yi özlemiyorum aslında bayım; özlediğim, eski Türkiye'den her alanda gelişmiş, daha müreffeh, daha konuşan, daha düşünen, daha özgür, yaşam kalitesi yükselmiş, kimsenin bir dilim ekmek için, kula kulluk etmediği bir Türkiye istiyorum Bayım...

Yoksulluğun değil; zenginliğin, yolsuzluğun değil; dürüstlüğün, yasakların değil; özgürlüklerin konuşulduğu, konuşmaktan öte yaşanıldığı bir Türkiye istiyorum.

Çok şey istemiyorum; Türkiye Cumhuriyeti’nin, Atatürk Türkiye’sinin bir vatandaşı olarak hakkım olanı, ülkemin zenginliklerini adil bir paylaşımla, ülkemin insanlarıyla birlikte, insanca yaşayacağım; adaletli, mutlu bir ülke istiyorum Bayım...

Tüm bunların ötesinde, bunların pek çoğundan daha önemli bir şeyimiz vardı; umudumuz vardı Bayım, umudumuz… geleceğe olan inancımızdan ne istediniz ki?

Son bir şey Bayım; tüm bunları kimseden istemiyorum, bunları bizler yani Atatürk Türkiye’sinin yurttaşları olarak hep birlikte, el ele vererek yeniden kuracağız ve umutlarımız gökyüzünde sonsuza dek yeşerecek…

TAHİR SAKMAN